Gwiazda Barnarda
w latach 2003-2009
Parametry:
- Teleskop/obiektyw:
- Meade LX200
- Kamera/aparat:
- rok 2003 i 2004 - Philips Vesta PCVC690K, lata 2005-2009 Canon EOS 300D
- Ekspozycja:
- f=1260mm (reduktor Meade 0.63x), f/6.3; Vesta: 2x15s; EOS: t=20x20s, 800ISO, RAW
- Miejsce obserwacji:
- Nietkowice k. Zielonej Góry
- Obróbka:
- preprocesing i stack Iris, poziomy, krzywe, NR PixInsight LE (do 2008) i PixInsight Core (od 2009), przygotowanie do WWW Adobe Photoshop Elements
- Komentarz:
- Obserwacje Gwiazdy Barnarda prowadzę regularnie o 2003 roku. Przez pierwsze dwa lata zdjęcia wykonywałem Vestą SC1, następnie Canonem 300D. Zdjęcia zarejestrowane Vestą obejmowały znacznie mniejszy obszar nieba (od Gwiazdy Barnarda do charakterystycznego trójkąta poniżej) i zostały w 2006 roku uzupełnione o materiał doświetlony Canonem. Z tego powodu kolejne klatki animacji z roku 2003 i 2004 tylko częściowo pokazują autentyczny wygląd nieba z tych lat.
Opis:
- Położenie:
- Koziorożec (Capricornus), RA:17h58m, Dec:+04°40’
- Dane:
- czerwony karzeł, jasność: 9.54m, odległość: 5.94 lat świetlnych
Gwiazda najbliższa Słońcu po po trzech gwiazdach systemu Alfa Centauri, a jednocześnie z największym ruchem własnym wśród wszystkich znanych gwiazd (10.3” kątowych na rok). Fakt ten został odkryty w 1916 roku przez amerykańskiego astronoma Edwarda Barnarda. Obserwacje Gwiazdy Barnarda wskazują, że zbliża się ona do Słońca i za ok. 12 tys. lat stanie się najbliższą nam gwiazdą (3.8 lat świetlnych).