Van den Bergh 152 to ciemna mgławica, która rozprasza światło gwiazdy BD +69 1231 (TYC 4467-434-1, SAO 10287) nadającej fragmentom mgławicy niebieski kolor. Silne promieniowanie ultrafioletowe jest jednocześnie źródłem słabej, czerwonej luminescencji ciemniejszych obszarów. Różne prędkości mgławicy i gwiazdy wskazują, że BD +69 1231 nie powstała w vdB152, ale jest przybyszem z zewnątrz, który przypadkowo zawędrował w to miejsce. vdB 152 stanowi początek rozległego, ciemnego obłoku molekularnego, który został skatalogowany przez E.E. Barnarda jako B175. W górnej części zdjęcia (z trudem :)) można dostrzec czerwono-niebieskawą mgiełkę, która stanowi pozostałość po bardzo starej mgławicy planetarnej, odkrytej w 1979 roku na fotografiach wykonanych w Palomar Observatory Sky Survey (plate #559) i opisanej przez J. Dengel'a, H. Hartl'a i R. Weinberger'a. Po odkryciu obiekt ten został skatalogowany jako DeHt 5, jednak jego jaśniejsza część była znana już wcześniej (1965 rok) i została umieszczona w katalogu Lynds'a jako LBN538. Mgławica straciła swój pierwotny kształt w wyniku długotrwałego oddziaływania z środkiem międzygwiezdnym, badania wskazują, że proces ten trwa ponad 74000 lat.