Betelgeza, czyli α Orionis jest czerwonym nadolbrzymem położonym w północnej części gwiazdozbioru Oriona (na prawym ramieniu). Jest półregularną gwiazdą zmienną, której jasność zazwyczaj waha się w zakresie 0.3 do 1.1m (z kilkoma nakładającymi się okresami od kilku miesięcy do kilku lat). Średnia jasność daje jej dziewiątą pozycję na nocnym niebie. Zarówno odległość jak i rozmiar zostały wyznaczone z dużą niepewnością - zgodnie z aktualnymi danymi (2020 rok) odpowiednio 640 lat świetlnych i prawie 900 +/-200 promieni Słońca (3-5 A.U.). Od października 2019 do lutego 2020 zanotowano największe dotychczas obserwowane pociemnienie gwiazdy. W pierwszej połowie lutego jej jasność spadła poniżej 1.6m (ok. 25% normalnej wartości) przez co spadła poniżej dwudziestej pozycji w rankingu najjaśniejszych gwiazd. Ponieważ zmiany dotyczyły wyłącznie zakresu widzialnego (w podczerwieni świeciła jak zwykle) pociemnienie najprawdopodobniej było powiązane ze zmianami w pobliżu fotosfery: gesty obłok pyłu lub wielka plama na powierzchni gwiazdy. Po raz pierwszy (jak zwykle pogoda) udało mi się sfotografować Betelgezę 15. lutego, czyli prawie idealnie w minimum. Drugie zdjęcie zrobiłem 22. marca, gdy była już wyraźnie jaśniejsza. Niestety podczas pierwszej sesji przejrzystość atmosfery nie była najlepsza i wokół jaśniejszych gwiazd wystąpiło wyraźne halo, które skutecznie utrudnia porównanie i psuje założony efekt. Poniżej złożenie obydwu fotek oraz dwa zdjęcia źródłowe. Pomimo problemów z halo daje się zauważyć, że 15. lutego jasność Betelgezy była zbliżona do Bellatrix (to ta niebieska na prawo), a 22. marca wyraźnie ją przewyższa.