Kometa została odkryta w czerwcu 2011 roku przez teleskop należący do programu Pan-STARRS (Panoramic Survey Telescope And Rapid Response System). Analiza orbity wskazuje, że przybyła z Obłoku Oorta i jest to jej pierwszy przelot koło Słońca (prawdopodobnie powróci za około 110 tys. lat). W chwili odkrycia miała zaledwie 19.5m, jednak kolejne obserwacje wskazywały na szybki wzrost jasności i pojawiły się bardzo optymistyczne prognozy dotyczące widoczności komety w okolicy peryhelium (nawet -4m). Niestety później tempo wyraźnie spadło, ale mimo to C/20011 L4 była bardzo atrakcyjnym obiektem wiosną 2013 (daleko jej jednak do wielkich komet XX wieku). Najbliżej Ziemi kometa znalazła się 5 marca 2013 (odległość 1.1 j.a.), a pięć dni później przeszła przez peryhelium. Teoretycznie od 10 marca stała się dostępna z naszych szerokości geograficznych (krótko po zachodzie Słońca, kilka stopni nad horyzontem). Ze względu na warunki atmosferyczne po raz pierwszy zapolowałem na nią 13 marca - widoczność była doskonała z wyjątkiem tej części nieba, w której znajdowała się kometa (cirrus). Przez lornetkę nie udało się jej odnaleźć, więc bez nadziei na sukces wykonałem kilkanaście zdjęć i wróciłem do domu. Po dokładnej analizie naświetlonych klatek okazało się, że na czterech kometa przebiła się przez cirrus i "coś"ś można z tego zrobić - mizerne efekty tej sesji zamieszczam poniżej. Na ciekawsze zdjęcia musiałem poczekać jeszcze trzy dni.