Cocon został odkryty w 1899 roku przez Thomas'a Espin'a, a rok później po raz pierwszy sfotografowany przez Maxa Wolfa. Jest to mgławica emisyjna (kolor czerwony) i refleksyjna (delikatne niebieskie zabarwienie) pobudzana do świecenia przez BD 46 3474 (TYC 3608-1446) - gorącą gwiazdę typu B (30-35 tys. °C) położoną w centrum. Sama mgławica jest tylko małym fragmentem szeregu rozległych obłoków ciemnego gazu rozciągających się na przestrzeni trzech stopni w kierunku zachodnim. Największy z nich został skatalogowany jako B168 (LDN 1035 i LDN 1045). Wewnątrz mgławicy znajduje się bardzo młoda gromada otwarta (Collinder 470), złożona z około 110 gwiazd o jasności do 17m. Większość gwiazd to obiekty o małej masie (porównywalnej z masą Słońca) w wieku ok. miliona lat (jedna z najmłodszych znanych gromad otwartych). Kokon jest trudnym obiektem do obserwacji (podobno - sam nie sprawdzałem), wymaga dobrego nieba i dużej apertury - zalecany filtr Hβ Znacznie łatwiej zaobserwować ciemną mgławicę B168, która stanowi piękny obiekt "lornetkowy".